Ο Τάσος Χαλκιάς βρέθηκε στο πλατό του «Καλοκαίρι Παρέα» απέναντι από την Κατερίνα Καραβάτου και απάντησε για το θέατρο και το #MeToo.
«Αυτά δεν είναι τωρινά. Δεν είναι πράγματα που δεν συμβαίνανε και δεν συμβαίνουν. Είναι πράγματα που συμβαίνανε και που συμβαίνουν και ίσως σήμερα η εποχή μας, επειδή το οποιοδήποτε ζήτημα το μεγεθύνει σε κατάσταση που να είναι ανυπόφορο ή να είναι κάτι που πρέπει να παταχθεί και να τιμωρηθεί για να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή, έτσι του δίνουμε πολύ περισσότερη και μεγαλύτερη σημασία.
Δεν είναι αυτές παθήσεις του θεάτρου. Είναι παθήσεις του κόσμου όλου. Δεν επηρεάστηκε το θέατρο από αυτό το ζήτημα κατά την άποψή μου σε βαθμό που να το κρίνουμε. Διότι ακούω και διάφορους συναδέλφους να λένε διάφορα πράγματα πολύ χοντρά, όπως “το θέατρο ήταν πάντοτε ένα μεγάλο κρεβάτι”, ότι ευτυχώς που έγινε το #metoo και θα καθαρίσει ο χώρος του θεάτρου κ.λπ.
Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Το θέατρο ήταν και θα είναι πάντοτε για τον άνθρωπο ένα αποκούμπι πνευματικής και ψυχικής ανάτασης που το έχει απόλυτη ανάγκη, όπως το καθημερινό του φαγητό. Το εννοώ και το πιστεύω και γι’ αυτό θα υπηρετώ το θέατρο όσο είμαι ζωντανός και θα μπορώ να αγαπώ και να αισθάνομαι. Αν κάποια στιγμή περάσουν από πάνω μου άλλα κύματα και διαφοροποιηθούν, δεν ξέρω τι θα κάνω γιατί μπορεί να μην τα ελέγχω. Αλλά, όσο τα ελέγχω θα πιστεύω αυτό που λέω βαθύτατα. Το θέατρο είναι εκπαίδευση για τον άνθρωπο, είναι τροφή. Πνευματική και ψυχική.
Οι άνθρωποι που είναι στο θέατρο, άλλοι το υπηρετούν, άλλοι το χρησιμοποιούν, άλλοι βγάζουν λεφτά από αυτό, άλλοι βγάζουν την ψυχή τους και τη δίνουν σε αυτό κι έτσι πρέπει να κάνουμε σε οτιδήποτε αφορά στην ψυχή και στο πνεύμα μας.
Είναι οι καλές τέχνες αυτές; Θα στραφούμε σε αυτές. Ο άνθρωπος πρέπει να καταφύγει στα καλά. Στα όμορφα πράγματα και σε αυτά που του προσθέτουν και δεν του αφαιρούν ανθρωπιά».
Η ετυμηγορία του Τάσου Χαλκιά για τον Πέτρο Φιλιππίδη
«Αγωνία είχα και δεν είχα. Να εξηγηθώ τι εννοώ με αυτό. Όταν καταφεύγουμε στη Δικαιοσύνη και πιστεύουμε ότι είμαστε ένα κράτος δικαίου, τότε δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να σχολιάζουμε κανένα αποτέλεσμα. Το αποδέχεσαι ή δεν το αποδέχεσαι. Οι προσωπικοί σου λόγοι που σε κάνουν να το αποδέχεσαι ή να μη το αποδέχεσαι. Αν θες να τους εκθέσεις, τους ενθέτεις.
Δεν έχει καμία σημασία τι έκανε η ελληνική Δικαιοσύνη. Σημασία έχει ότι Πέτρος έχει πληγεί από την κοινωνία. Έχει ένα στίγμα επάνω του το οποίο δεν φεύγει ούτε με μια θετική απόφαση, ούτε με μια αρνητική απόφαση. Το κακό το έχει πάθει ο Πέτρος.
Το αν θα μπορέσει ποτέ να το αποφύγει ώστε να επανέλθει και να μπορέσει να γίνει ξανά αποδεκτός από την κοινωνία, όχι αν θα γίνει αποδεκτή η απόφαση που του επιβλήθηκε, αλλά αν η κοινωνία του επιτρέψει να επιστρέψει στις τάξεις της, τότε μπορεί ο Πέτρος πραγματικά να εξιλεωθεί και να συνυπάρχει με το πνεύμα του θεάτρου.
Γιατί, κατά τα ψέματα, είναι ένας ταλαντούχος άνθρωπος».
Δείτε το σχετικό βίντεο:
