Όταν το κοινό κρυολόγημα, ή η γρίπη διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα και η απλή βλέννα μετατρέπεται σε πηκτό δύσοσμο πρασινοκίτρινο πύον, τότε υπάρχει ιγμορίτιδα. Η χρόνια ιγμορίτιδα δημιουργείται, όταν η απόφραξη παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου
Η οξεία ιγμορίτιδα μπορεί να είναι το αποτέλεσμα:
- Ενός κοινού κρυολογήματος
- Φλεγμονών δοντιών της άνω γνάθου
- Καταγμάτων του προσώπο
- Κατάδυσης σε μολυσμένα ύδατα, ή κολύμβησης σε μολυσμένες πισίνες
- Κατάδυσης σε μεγάλο βάθος χωρίς απόφραξη της μύτης
- Τα μικρόβια που ενοχοποιούνται συχνότερα για ιγμορίτιδα είναι ο πνευμονιόκοκκος, ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, ο αιμόφιλος, η μοραξέλα και -σπανιότερα- ορισμένα αναερόβια βακτήρια, ενώ στα παιδιά ενοχοποιούνται διάφοροι ιοί.
Συμπτώματα
Τα συνηθέστερα συμπτώματα της ιγμορίτιδας μπορεί είναι:
- Πονοκέφαλος
- Αίσθημα τάσης προσώπου
- Ρινική συμφόρηση
- Πυώδης ρινόρροια
- Βήχας
- Κακοδιαθεσία
- Χαμηλός πυρετός (δέκατα)
- Πονόδοντος
- Κακοσμία στόματος
Θεραπεία
Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από τη διάγνωση και είναι δυνατόν να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική επέμβαση, ή συνδυασμό και των δύο. Η οξεία φλεγμονή αντιμετωπίζεται κατά κανόνα με φαρμακευτική θεραπεία, ενώ η χρόνια με χειρουργική επέμβαση και βέβαια υπάρχουν και οι εναλλακτικές λύσεις στις περιπτώσεις εκείνες που τα συμπτώματα οφείλονται σε αλλεργία, ημικρανία η άλλες παθήσεις που “μιμούνται” την ιγμορίτιδα. Η συνολική διάρκεια της θεραπείας πρέπει να κρατάει τουλάχιστον 10-12 ημέρες.