Περισσότεροι από 40 διασωληνωμένοι ασθενείς περιμένουν σε κοινούς θαλάμους ή Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας καθημερινά επί αρκετές ώρες -μέχρι και 24ωρο- για να αδειάσει μια κανονική κλίνη ΜΕΘ σε άλλο νοσοκομείο του λεκανοπεδίου και να μεταφερθούν εκεί. Οι μεταφορές διασωληνωμένων ασθενών με το ΕΚΑΒ είναι καθημερινές καθώς τα νοσοκομεία της Αττικής που εφημερεύουν τις τελευταίες ημέρες, φτάνουν το πρωί της επόμενης μέρας σε κατάσταση απελπιστική. Και έχουν μόλις δυο ημέρες για να ανασυνταχθούν πριν από την επόμενη εφημερία!
Τις επόμενες ημέρες στην Αττική μετατρέπονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, θάλαμοι ανάνηψης χειρουργικού τομέα όπως είχε συμβεί το Νοέμβριο στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Εξάλλου ιδιωτικά νοσοκομεία, όπως η Ευρωκλινική δέχεται ήδη από χθες ασθενείς με COVID-19 δίνοντας χέρι βοηθείας στη δύσκολη αυτή συγκυρία.
Η ιδιαιτερότητα που επιδεινώνει συνεχώς το πρόβλημα με τις κλίνες ΜΕΘ, είναι ότι οι ασθενείς με COVID-19 χρειάζονται πολλές ημέρες για να βγουν τόσο από συμβατική νοσηλεία, όσο και από ΜΕΘ. Όπως σημειώνουν οι ειδικοί, ο μέσος όρος νοσηλείας στα περιστατικά μέτριας νόσησης είναι 10 ημέρες σε συμβατική κλίνη και στα περιστατικά που χρειάζονται ΜΕΘ είναι οι 15 ημέρες. Όταν λοιπόν καθημερινά εισάγονται σε όλη την χώρα 200-250 ασθενείς σε κάθε εφημερία, και καταλαμβάνουν τις κλίνες για 2-3 εβδομάδες, καταλαβαίνουμε πόσο εύκολο είναι να επιδεινώνεται ραγδαία η κατάσταση στο σύστημα υγείας μέρα την ημέρα…
Μαρτυρία γιατρού
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όπως αναφέρει μεταξύ άλλων ιδιώτης γιατρός ωτορινολαρυγγολόγος, δραστήριος συνδικαλιστής στον ΙΣΑ, σε δημοσίευσή του στο facebook, δεν λειτουργεί καν ακόμα η περιβόητη βοήθεια των ιδιωτών στα δημόσια νοσοκομεία. Αναφέρει ο Γιάννης Νάσιος μεταξύ άλλων πολλών:
«Σε κάποια νοσοκομεία, οι συνάδελφοι του ΕΣΥ αγκάλιασαν τους επιστρατευμένους γιατρούς και κάνουν ότι μπορούν στο να τους εκπαιδεύσουν άρον άρον, στο πώς να ντύνονται για να μπουν σε θαλάμους COVID κλπ.
Σε κάποια άλλα, ζητώντας να μπουν στα Επείγοντα, τους λένε πως αποκλείεται, καθώς δεν έχετε προσαρμοστεί ακόμη.
Μαρτυρίες συναδέλφων από άλλα νοσηλευτικά ιδρύματα, που επικοινωνούν μαζί μας, λένε πως δέχονται διαταγές με υποτιμητικό ύφος από το διοικητικό προσωπικό, λες και πρόκειται για νεοσύλλεκτους.
Την ίδια στιγμή, που πολλοί από αυτούς, αναγκάστηκαν εν μία νυκτί να αφήσουν όχι μόνο τους ασθενείς και τα ιατρεία τους, αλλά ακόμη και τα παιδιά τους, να τα φροντίζουν τρίτοι, καθώς ανετράπη όλος ο οικογενειακός τους προγραμματισμός.
Μονογονεϊκή οικογένεια, μιας συναδέλφου, που δεν έχει πού να αφήσει το παιδί της τα πρωινά που κάνει τηλεκπαίδευση και περιφέρεται άσκοπα στο νοσοκομείο καθώς όπου κι αν ρώτησε της απάντησαν "δεν ξέρουμε ακόμα πού να σε βάλουμε. Ο σύζυγος συναδέλφου που επιστρατεύτηκε, ο οποίος εργάζεται ως μόνιμος στο ΕΣΥ, αναγκάστηκε να πάρει άδεια ειδικού σκοπού, ώστε να μείνει με το ανήλικο παιδί στο σπίτι. Το θέατρο του παραλόγου δηλαδή, όπου για να καλυφθεί μια τρύπα, ανοίγει μια άλλη…».