Την εποχή του σταριού και του κριθαριού (χειμωνιάτικη σπορά) την χάσαμε. Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα ώστε να βελτιώσουμε εφόδια την οικονομία, να επιτύχουμε μερική αυτάρκεια τροφίμων και ζωοτροφών στη χώρα, να ενισχύσουμε το οικογενειακό εισόδημα και, γιατί όχι, να βελτιώσουμε την ποιότητα διατροφής;
Πώς να προλάβουμε τη νέα καλλιεργητική περίοδο για το καλαμπόκι, το σπορέλαιο (ηλιέλαιο) και το λάδι.
Οι παραγωγοί καλαμποκιού κινδυνεύουν να μην πάρουν φέτος την συνδεδεμένη ενίσχυση (κάπου 56 ευρώ το στρέμμα), το ελληνικό ηλιέλαιο κατευθύνεται για βιοκαύσιμο, οι ελαιοπαραγωγοί, μετά την περσινή καταστροφική ακαρπία, δεν τολμούν να χρεωθούν εκ νέου ώστε να ρίξουν το πανάκριβο (λόγω του κόστους του φυσικού αερίου), και δυσεύρετο (λόγω του περιορισμού των ρώσικων εξαγωγών), λίπασμα.
Πρόσθετα η Ρωσία φαίνεται να ενεργοποιεί την απειλή της για αναστολή των εξαγωγών τροφίμων και ζωοτροφών.
Είναι προφανές ότι, εκτός από τους εξωγενείς παράγοντες (πόλεμος, σπάσιμο της διατροφικής αλυσίδας, κόστος μεταφορών κ.α.), υπάρχουν και συμπληρωματικά δαιμόνια, εθνικές αιτίες (μη αποζημίωση για την περσινή ακαρπία) ή ευρωπαϊκής προέλευσης, όπως η Κοινή Αγροτική Πολιτική (για την μη καταβολή της συνδεδεμένης αποζημίωσης).
Η μερική ανακούφιση των καταναλωτών, η στοιχειώδης βελτίωση της εφοδιαστικής αλυσίδας, κάτι που θα στηρίξει και το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών που συνεχώς φθίνει, περνάει μέσα από την στήριξη των παραγωγών:
1.Βασική προϋπόθεση είναι η εξεύρεση καλλιεργήσιμης γης. Κατά συνέπεια απαιτείται: α/ το πάγωμα κάθε σχεδίου τοποθέτησης φωτοβολταϊκών σε αροτραίες εκτάσεις και β/κίνητρα για ενοικίαση χωραφιών (φοραπαλλαγές).
2.Επιδότηση, όχι ανά στρέμμα, αλλά με συγκεκριμένα ποσό (π.χ. 10 λεπτά το κιλό) στο παραδοτέο καλαμπόκι.
3.Κίνητρα παράδοσης υψηλής ποιότητας σπορέλαιου για διατροφή.
4.Κυρίως δε ενίσχυση των ελαιοπαραγωγών για τη ενίσχυση της φετινής σοδιάς και, κατά συνέπεια, την μερική αντικατάσταση του ηλιέλαιου από τα νοικοκυριών και, κυρίως, τα καταστημάτων εστίασης.
Διαφορετικά, θα έρθει το φθινόπωρο και το σημερινό πρόβλημα εξεύρεσης ζωοτροφών θα γίνει διατροφικό πρόβλημα για τον πληθυσμό. Και τότε, για ένα ακόμη πρόσθετο λόγο, δεν θα αρκούν οι σημερινές κυβερνητικές δικαιολογίες περί εξωγενών παραγόντων που επηρεάζουν τόσο δραματικά το καλάθι της νοικοκυράς.
Πάντα οι δικαιολογίες παραμένουν ένα εύκολο καταφύγιο όσων αδυνατούν να σχεδιάσουν έναντι του παραμικρού κινδύνου. Αλλά στην περίπτωση της διατροφής και με όλα τα στοιχεία παρόντα να πιέζουν τις οικογένειες και τις επιχειρήσεις, για την κυβέρνηση δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία…