«Το μεσοπρόθεσμο χρέος και οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες φαίνονται διαχειρίσιμες. Η τάση του χρέους προς το ΑΕΠ είναι πτωτική, ενώ οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες θα παραμείνουν κάτω από το 15% του ΑΕΠ καθ 'όλη την περίοδο αναφοράς», σημειώνεται στην έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε πριν λίγο στη δημοσιότητα.
Όπως υπενθυμίζεται, η Ελλάδα εξήλθε από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα στήριξης με ένα μεγάλο ταμειακό απόθεμα, το πόσο του οποίου υπολογιζόταν σχεδόν στα 30 δισ. ευρώ ή στο 16% του ΑΕΠ στο τέλος του 2018. Το Ταμείο, ωστόσο, εκτιμά ότι το ταμειακό διαθέσιμο θα συρρικνωθεί το 2019 σε περίπου 23 δισ. ευρώ και τελικά θα περιοριστεί στα 10 δισ. ευρώ το 2024. «Οι ελληνικές Αρχές σχεδιάζουν τακτικές δανειοληψίες από τις αγορές και σταδιακή εξάντληση του ταμειακού τους αποθέματος», αναφέρει η έκθεση.
Η Ελλάδα, πέραν των 7 δισ. ευρώ που σκοπεύει να αντλήσει συνολικά φέτος από τις αγορές (έχει καλύψει τα 5 εξ αυτών με το 5ετές και το 10ετές ομόλογο, ετοιμάζεται για ετήσιες εκδόσεις τίτλων 2 έως 5 δισ. ευρώ τον χρόνο την περίοδο 2020-23, σύμφωνα με τα όσα γράφει το ΔΝΤ στην έκθεσή του για τη χώρα.
Ετσι το Ταμείο εκτιμά ότι το μαξιλάρι ρευστότητας θα περιοριστεί στα 23 δισ. ευρώ φέτος και σταδιακά θα μειώνεται έως τα 10 δισ. ευρώ το 2024, με το ποσό που θα απομένει τότε να χαρακτηρίζεται «σημαντικό» καθώς καλύπτει για έξι μήνες τις ανάγκες σε πληρωμές χρέους ή περίπου το 100% του συνόλου των υφιστάμενων εντόκων.
Βέβαια στα παραπάνω ενδέχεται να υπάρξουν αλλαγές, δεδομένης της πρόθεσης της χώρας να προχωρήσει σε αποπληρωμή κάποιων από τα ακριβά δάνεια που έχει λάβει από το ΔΝΤ (η τελευταία δόση λήγει το 2024).
Αυτό άλλωστε σημειώνει και η έκθεση, «οι αρχές εξετάζουν το εάν θα προπληρώσουν το ποσό που υπόκειται σε μεγαλύτερο επιτόκιο. Πρόκειται για χρηματοδότηση που υπερβαίνει τα 4,6 δισ. SDR (μέτρηση του Ταμείου, ενώ. σήμερα η χώρα οφείλει συνολικά 7,7 δισ. SDR.
Όπως μάλιστα σημειώνουν οι ελληνικές αρχές, η πρόωρη αποπληρωμή εξετάζεται αλλά θα προηγηθεί συνεννόηση με τους Ευρωπαίους πιστωτές, δεδομένου ότι υπάρχει ο κανόνας «pari passu» που προβλέπει ταυτόχρονη πρόωρη ανάλογη αποπληρωμή και του ESM αλλά στον συγκεκριμένο κανόνα έχουν ήδη δοθεί εξαιρέσεις, όπως στην περίπτωση της Πορτογαλίας.