Χθες και σήμερα πραγματοποιείται στην Ουάσιγκτον Σύνοδος Κορυφής του ΑSEANτων χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας με τις ΗΠΑ μια συνάντηση που είναι μια μεγάλη πρόκληση εξισορρόπησης για τις ΗΠΑ που επιδιώκουν την σύμπηξη της ευρύτερης δυνατής συμμαχίας ανάσχεσης της ισχυροποίησης της Κίνας στην περιοχή Ινδικού-Ειρηνικού άλλα και ταυτόχρονα θα ήθελαν και μια τοποθέτηση των χωρών της περιοχής που να πιστοποιεί την διεθνή απομόνωση της Ρωσίας.
Το προηγούμενο της Ινδίας που έχει ιστορική αντιπαλότητα με την Κίνα, παραδοσιακές στενές σχέσεις με την Ρωσία και δεδηλωμένη πρόθεση προσέγγισης με τις ΗΠΑ είναι χαρακτηριστικό.
Το Νέο Δελχί διαμήνυσε στην Ουάσιγκτον ότι δεν πρόκειται να διαταράξει την κανονικότητα των σχέσεων του με την Μόσχα καθώς η επιλογή αυτή θα πριμοδοτούσε την προσέγγιση της Μόσχας με το Πεκίνο μια εξέλιξη που θα ενίσχυε την θέση της Κίνας στους περιφερειακούς και τους παγκόσμιους συσχετισμούς.
Παρόμοια αν όχι ταυτόσημα με την Ινδία διλήμματα αντιμετωπίζουν και οι χώρες –μέλη του ΑSEAN που προεξοφλούν ότι στην περίπτωση που οι ΗΠΑ πυροδοτήσουν σύγκλιση Ρωσίας –Κίνας η Μόσχα θα είναι ο ήσσων εταίρος του Πεκίνου.
Η σύγκρουση η για να είμαστε πιο ακριβείς ο πόλεμος δι΄ αντιπροσώπων μεταξύ ΗΠΑ –Ρωσίας στην Ουκρανία έχει θέσει το ερώτημα αν η Ουάσιγκτον έχει την βούληση και την δυνατότητα να μάχεται ταυτόχρονα σε δύο μέτωπα , σε ένα θερμό και σε ένα ψυχροπολεμικό.
Η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη και δεν προσφέρεται για καθαρές επιλογές και ελιγμούς όπως η προσέγγιση των Νίξον-Κίσινγκερ το 1972 με την Κίνα του Μάο με στόχο να υπάρχει στην συνέχεια διαπραγμάτευση από θέση ισχύος με την ΕΣΣΔ του Μπρέζνιεφ.
Με την Ευρώπη χειραφετημένη η ακόμη χειρότερα προσδεμένη σε μια σχέση πολλαπλής αλληλεξάρτησης με την Ρωσία οι ΗΠΑ θα υποστούν σημαντική μείωση της γεωπολιτικής τους υπεραξίας μια εξέλιξη που θα γίνει αισθητή στην περιοχή Ινδικού-Ειρηνικού.
Με την ανασύνταξη του ΝΑΤΟ και την επανεπιβεβαίωση της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας στην Δύση εκ των πραγμάτων πολλαπλασιάζεται η αποτρεπτική εμβέλεια των ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα .
Βραχυπρόθεσμα η εμπλοκή στην Ουκρανία είναι συμβατή με την προσπάθεια ανάσχεσης της στρατηγικής ισχύος της Κίνας.
Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα όμως ο στρατηγικός διμέτωπός των ΗΠΑ απέναντι στην Ρωσία και την Κίνα εμπεριέχει κινδύνους που δεν περιορίζονται στην προσέγγιση Μόσχας-Πεκίνου.
Υπό την πίεση των ΗΠΑ Κίνα και Ρωσία είναι πολύ πιθανόν να επιδιώξουν στενή συνεργασία με αναδυόμενες δυνάμεις από την ομάδα των BRICS και των G-20 και να δημιουργήσουν μια δυναμική σύμπηξης του πρώτου αντιαμερικανικού μετώπου μετά το τέλος της διπολικής αντιπαράθεσης Ανατολής –Δύσης το 1989-91.
Εγκλωβισμένη σε έναν διμέτωπο στρατηγικό ανταγωνισμό με την Κίνα και την Ρωσία η Ουάσιγκτον κινδυνεύει να παγιδευτεί στην λογική της αυτοεκπληρούμενης προφητείας δηλαδή αντί να απομακρύνει την αμφισβήτηση της ως κυρίαρχης Υπερδύναμης να την επιταχύνει…
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος)