Για να αναδειχθεί με ακρίβεια το μήνυμα της 15ης Μάιου στον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να ληφθεί υπόψη η ιδιαιτερότητα με τις δυο κάλπες και το αντιστρόφως ανάλογο αποτέλεσμα σε κάθε μία.
Στη κάλπη εκλογής πρόεδρου, στην οποία δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος κομματικής προσέλευσης- αφού ο Αλέξης Τσίπρας θα ήταν, ούτως ή άλλως, πρόεδρος- το όριο των 61.000 υπαρχόντων μελών ανατινάχθηκε και προστέθηκαν ακόμη 110.000 μέλη.
Στην κάλπης Κεντρικής Επιτροπής, στην οποία υπήρχαν διασταυρούμενα προσωπικά κίνητρα για την εκλογή 300μελών, η συμμετοχή έμεινε κάτω από τον αριθμό των εγγεγραμμένων στο κόμμα, αλλά και όσων είχαν μετάσχει στην εκλογή συνέδρων.
Αυτά δεν είναι οργανωτικά, αλλά αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά και από μόνα τους περιέχουν το νόημα της ημέρας: ναι στην ανανέωση και τη διεύρυνση, όχι στην ενδοκομματική περιχαράκωση.
Ενώ η παλαιά κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε για τη συγκρότηση στου ανώτατου κομματικού οργάνου ανάμεσα σε δυο συνέδρια, η κοινωνία την υπερκέρασε και έσπευσε να ενισχύσει τον Αλέξη Τσίπρα.
Όχι ως πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ως επικεφαλής της Δημοκρατικής Παράταξης , που μπορεί να την οδηγήσει στη εκλογική νίκη και την συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης.
Ο συνδυασμός των συμπερασμάτων από τις δυο κάλπες είναι αποκαλυπτικός.
Αποδεικνύει ότι ο κομματικός μηχανισμός ήταν επί τρία χρόνια ανασχετικός παράγοντας στην εγγραφή νέων μελών -παρ' ότι είχε κηρυχθεί επισήμως εκστρατεία για την αύξησή τους.
Μόνος του ο Τσίπρας έγγραψε σε 15 μέρες τρεις φόρες περισσότερους από όσους είχαν γράψει οι «φράξιες» ως τώρα. Χωρίς τα ιδεολογικά face control στις οργανώσεις, οι πολίτες ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της διεύρυνσης.
Αυτό δείχνει ότι για να εστιάσει η κοινωνία την προσοχή της στον ΣΥΡΙΖΑ , πρέπει αν βγει από τη μέση η κομματική γραφειοκρατία που την αποτρέπει.
Η εκτιμώμενη σειρά εκλογής στην Κ.Ε. δείχνει ότι παρότι ο παλιός κομματικός μηχανισμός πήγε κόντρα στην επιδίωξη Τσίπρα για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ «άλλο κόμμα» στηρίζοντας εκπροσώπους το «παλαιού» σε κάθε φράξια, υπήρξαν εντυπωσιακά ρήγματα στη σειρά κατάταξης της ανανέωσης και της πολιτικής διεύρυνσης.
Ωστόσο η τάση των κομματικών ομάδων για «συσπείρωση προς τα κάτω», με τα δικά της κριτήρια η κάθε μια, βοήθησε να επιπλεύσουν στην κατάταξη πρόσωπα που δεν έχουν απήχηση στην κοινωνία .
Αυτοί θα επιχειρήσουν να παγιδευόσουν εκ νέου τον Τσίπρα στην ακινησία, εμφανίζοντας τη σειρά εκλογής ως επετηρίδα. Το νέο στοιχείο είναι ότι ο ίδιος βρήκε στην άλλη κάλπη τόσο ισχυρός ώστε να τους παρακάμψει.
Για πρώτη φορά μετά το 2019, έχει την απόλυτη πολιτική ισχύ– αλλά και την καθαρή εντολή- να επιβάλει τις επιλογές του με ευρύτερα κριτήρια. Ήτοι να συντονιστεί κυρίως με το κοινό αίσθημα των 110.000 νεών μελών, υποβαθμίζοντας τον παλιό κομματικό ιστό, υπέρ της δυναμικής που βγήκε από τη «δική» του εκλογή .
Η σύγκριση των δυο εκλογικών σωμάτων, δείχνει ότι ο κοινός τόπος τους είναι μάλλον περιορισμένος: οι 110.000 νέο εγγραφέντες αναβαπτίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και βγάζουν στο περιθώριο τις φράξιες και τους «σκληρούς» του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ που έχουν τη ρίζα τους στο σώμα των 61.000 παλαιών μελών.
Πρακτικά όμως η μεγάλη ομάδα που επικύρωσε την εκλογή του Προέδρου, «δίνει αέρα» στο κόμμα και υποχρεώνει τον Τσίπρα να κινηθεί στη δική της κατεύθυνση, αφήνοντας πίσω όσους έχουν αγκυλώσεις και επιβαρύνσεις.
Τολμηρές ιδέες όπως η στελέχωση του Πολιτικού Συμβουλίου εξ ολοκλήρου από νέα πρόσωπα θα εκτιμηθούν από την κοινωνία. Το παλιό και φθαρμένο προσωπικό δεν αρέσει και πρέπει να το παρακάμψει. Όποιο όνομα και αν έχει κάθε στέλεχος που «κάηκε», όποιο αξίωμα ως τώρα στο κόμμα και όποια σχέση με τον πρόεδρο.
Έτσι θα αναδειχθεί και η «ηγετικότητα» που χρειάζεται ο Αλέξης Τσίπρας για να ολοκληρώσει την πολιτική που θα προτείνει για έγκριση στις εκλογές και να ανανεώσει δραστικά τα ψηφοδέλτια .
Κυρίως για να αναδείξει εντελώς νέες δεξαμενές υπουργήσιμων στην προοδευτική κυβέρνηση , που θα κληθεί να σχηματίσει-αν τον ευνοήσει η αριθμητική της νέας Βουλής.
Όπως έγραψε ο Σερ. Κοτρώτσος στο libre.gr χρειάζεται «ομάδα διακυβέρνησης από πολλά φρέσκα πρόσωπα, με καλά βιογραφικά, εμπειρία στους τομείς τους, και καλές συμπεριφορές».
Ταυτόχρονα αυτό είναι και λόγος να κερδίσει τις εκλογές και δεν πρέπει να υποτιμηθεί.
Σε κάθε περίπτωση τα παλιά εμπόδια δεν υπάρχουν πλέον στο δρόμο του Τσίπρα. Ακόμη και το «αγκάθι» Πολάκη, θεωρείται πλέον περιφερειακό, και η επιτυχία του στην Κρήτη, παραμένει στα τοπικά χαρακτηριστικά της.
Κατά τον ίδιο τρόπο ορισμένα στελέχη, με όχι καλή φήμη και καθόλου επιτυχές παρελθόν, που κατάφεραν με επίπονη ψηφοθηρία να αναρριχηθούν στη σειρά εκλογής στην ΚΕ, εξουδετερώνονται από τη μαζική υποστήριξη των πολιτών στον Τσίπρα προσωπικά.
Κατά συνέπεια ο εν δυνάμει Πρωθυπουργός δεν έχει κανέναν ιδιαίτερο λόγο να λάβει υπόψη του τις επιδόσεις των Κεντροεπιτρόπων στην δεύτερη κάλπη, κατά τη διαμόρφωση νέας ηγετικής ομάδας , με τα κυβερνητικά χαρακτηριστικά που απαιτεί η εκλογική συγκυρία.
Ήδη ισχύει αυτό που είπε: «υπάρχει ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ». Και ο πρώτος που έχει λόγο να τον αναδείξει παραμερίζοντας τον παλιό, είναι ο ίδιος.
(Ο Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος)