Από Περιφερειακή Δύναμη πρόθυμος και αναγκαίος εταίρος των ΗΠΑ και των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, αυτό το επικοινωνιακό στίγμα εξέπεμψε χθες στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ ο Ερντογάν.
Δεν υπάρχουν προβλήματα στις διμερείς σχέσεις Τουρκίας ΗΠΑ που να είναι άλυτα δήλωσε σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει την σταθερή σκληρή πίεση που του ασκούν οι ΗΠΑ του Μπάιντεν για εδώ και τώρα επιστροφή στην νατοϊκή κανονικότητα.
Το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι αν η ρητορική μετάλλαξη του σε πρόθυμο και συνεργάσιμο εταίρο δεν είναι παρά η ίδια γραμμή πλεύσης με άλλο περιτύλιγμα αν δηλαδή η προθυμία της Άγκυρας να προασπίσει τα συμφέροντα της Δύσης και του ΝΑΤΟ από την Συρία και την Λιβύη μέχρι και τον Καύκασο δεν είναι τίποτε άλλο παρά υποστολή της εθνικής σημαίας και έπαρση μιας σημαίας ευκαιρίας.
Που μπορεί να είναι χρήσιμος ο Ερντογάν για τις ΗΠΑ , την Δύση και το ΝΑΤΟ;
Στην Μέση Ανατολή όπου πλην του Κατάρ βρίσκεται σε αντιπαλότητα με το σύνολο των Αραβικών Κρατών και με το Ισραήλ καθώς ο προνομιακός σύμμαχος της Αγκύρας στην Ευρύτερη Περιοχή είναι η Μουσουλμανική Αδελφότητα;
Στην Συρία όπου η Τουρκία έχει ως κύριο σύμμαχο τους ανακυκλωμένους και μη Τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους τους οποίους έχει εξαγάγει ως μισθοφόρους από το Αζερμπαιτζάν ως την Λιβύη;
Στον Καύκασο όπου υποδαύλισε την επίθεση του Αζερμπαϊτζάν κατά της Αρμενίας με αποτέλεσμα η διαμφισβητούμενη περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ να καταληφθεί από ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις;
Ο Ερντογάν ξέρει πολύ καλά ότι η Οικονομία της χώρας του και το εθνικό νόμισμα θα δέχονταν βαρύ και μη ανατάξιμο πλήγμα σε περίπτωση που θα υιοθετούσε στις Βρυξέλλες συγκρουσιακή ρητορική και συμπεριφορά.
Γνωρίζει όμως εξίσου καλά ότι επί της ουσίας η μετάλλαξη του σε πρόθυμο νατοϊκό εταίρο απειλεί να ακυρώσει την όποια εναπομείνασα αξιοπιστία του κεντρικού πολιτικού του αφηγήματος.
Ένα αφήγημα που τον παρουσιάζει ως μαχητή που προσπάθησε να δώσει στην Τουρκία την Γεωπολιτική Ισχύ που αντιστοιχεί στην συμμετοχή της στην Ομάδα G-20 .
Με ραγδαία και μη αντιστρέψιμη φθορά σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο Ερντογάν δεν έχει ούτε την βούληση αλλά ούτε και την δυνατότητα να διεκδικήσει την επανεκλογή του το 2023 ή και νωρίτερα στην περίπτωση πρόωρης προσφυγής στις Κάλπες, με άλλο αφήγημα.
Μαζί με τον στενό κύκλο συνεργατών του που διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική είναι πολύ πιθανόν να επενδύει σε συνολική πέραν του Αφγανιστάν αποχώρηση - απεμπλοκή των ΗΠΑ από την Ευρύτερη Μέση Ανατολή μια εξέλιξη που θα δημιουργήσει ένα γεωπολιτικό κενό προς κάλυψη.
Η ειδησεογραφία των τελευταίον ημερών από την Μέση Ανατολή δείχνει προαιώνιους αντίπαλους όπως το Ιράν και την Σαουδική Αραβία να αναζητούν μια Μεσανατολική Γιάλτα που δεν θα αφήνει περιθώρια για νεοθωμανικές φαντασιώσεις.
Ο χρόνος που φαίνεται να εξαγοράζει ο Ερντογάν είναι ολιγόμηνης διάρκειας καθώς η συσπείρωση της εκλογικής του βάσης είναι ασύμβατη με τον κατευνασμό των ΗΠΑ, αλλά και με την έστω προσχηματική πολιτική ορθότητα που απαιτεί η Ε.Ε για να διαμορφώσει και να προωθήσει μια θετική Ατζέντα στις σχέσεις της με την Τουρκία.
Μια προσεκτική άλλωστε ανάγνωση των τοποθετήσεων στενών συνεργατών του Ερντογάν από τον Ακάρ και τον Σοϊλού μέχρι τον Τσαβούσογλου δείχνουν προσεκτικά βήματα αποστασιοποίησης και διαφοροποίησης.
Έτσι ενώ ο Ερντογάν εξαγοράζει χρόνο εντός και εκτός συνόρων πληθαίνουν όλοι όσοι σχεδιάζουν στον ορίζοντα της επόμενης μέρας.