Η αλλαγή του νομίσματος θα γίνεται εσωτερικά μέσω της Gazprombank που θα αλλάζει αυτή το νόμισμα στη Ρωσία, διατηρώντας δύο λογαριασμούς για κάθε πελάτη, έναν ειδικό λογαριασμό για να εισπράττει τις πληρωμές από το εξωτερικό για το φυσικό αέριο κι έναν ακόμα για να πληρώνεται με ρούβλια η εταιρία.
Είναι όπως το περιέγραψε από νωρίς ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς που είχαν πληροφορηθεί τι θα συμβεί.
Τι κερδίζει λοιπόν ο Βλαντιμίρ Πούτιν από αυτή την αλλαγή; Αν ο στόχος του πάντως, ήταν να επαναφέρει το ρούβλι στις διεθνείς συναλλαγές, να παρακάμψει τις κυρώσεις για τη ροή κεφαλαίων υποχρεώνοντας τη Δύση να ακυρώσει σημαντικό μέρος των μέτρων που έλαβε, αυτό δεν επιτυγχάνεται.
Αλλά αν ο στόχος του ήταν να διασφαλίσει τη θέση της Gazprombank, τότε ο στόχος επιτυγχάνεται και με το παραπάνω. Κι έχει μεγάλη σημασία αν ο Πούτιν είχε ανησυχία ότι έρχονταν και νέες κυρώσεις σε βάρος της Gazprombank.
Σχετικά μάλιστα αναφέρει ο οίκος Fitch: «Πιθανόν, το Κρεμλίνο δρα υπό τον φόβο πως σύντομα θα υποστεί κυρώσεις και η Gazprombank, εν μέσω μιας ευρύτερης απόφασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να κόψει πλήρως τους ενεργειακούς της δεσμούς με τη Ρωσία».
Διότι μόλις πρόσφατα η Βρετανία, είχε αποφασίσει να παγώσει τους λογαριασμούς και τις κινήσεις της Gazprom. Αυτό σημαίνει για τη Βρετανία, ότι πρέπει απλώς να βρει ένα επιπλέον 4% της εγχώριας κατανάλωσης φυσικού αερίου, από αλλού. Δεν είναι σημαντικό πρόβλημα. Αλλά για τη Ρωσία και τη Gazprom μπορεί να ήχησε ως προειδοποιητικό καμπανάκι επέκτασης των κυρώσεων.
Η ενίσχυση του ρουβλίου που γίνεται εσωτερικά έτσι κι αλλιώς μπορούσε να γίνει και πριν. Η Gazpromμπορούσε να αλλάξει και μόνη της το συνάλλαγμα για να ενισχύσει το νόμισμα. Αλλά η πραγματική αξία του νομίσματος αυτή την εποχή, εξαρτάται από το αν γίνεται δεκτό στις αγορές. Αν ο συναλλασσόμενος δεν το θέλει επιβάλλει ουσιαστικά τον εξοβελισμό του.
Το ρούβλι, έχασε ποσοστό μέχρι και 40% αρχικά μετά την επιβολή των κυρώσεων. Στη συνέχεια, ανέκτησε μεγάλο μέρος της ισοτιμίας του με το δολάριο και πλέον υπολείπεται περίπου 11%-12% από την τιμή που είχε πριν τον πόλεμο σε σχέση με το δολάριο.
Όμως η θέση της Gazprom ενισχύεται και κατοχυρώνεται, ειδικά έναντι πιθανών νέων κυρώσεων. Οι αγορές ρουβλίων που θα γίνουν εσωτερικά στη Ρωσία, δεν σημαίνουν τίποτα, πέραν του ότι θα γίνονται εξαρχής και υποχρεωτικά με τους πελάτες της Ρωσίας να ενημερώνονται ότι τα χρήματά τους θα κάνουν πρώτα μία «βόλτα», από τη ρωσική τραπεζική αγορά.
Επικοινωνιακά και για εσωτερική κατανάλωση, είναι πολύ καλύτερα να μετατρέπεται το συνάλλαγμα σε ρούβλια για τη συναλλαγή ακόμα και εσωτερικά, παρά να αξιοποιείται το συνάλλαγμα για να αγοραστούν ρούβλια, μετά τη συναλλαγή.
Νομικά τέλος δεν είναι απίθανο να προκαλούνται προβλήματα καθώς οι μεγάλες συμβάσεις περιγράφουν τα πάντα λεπτομερώς. Και σε κάθε περίπτωση αν υπάρχει αγοραστής ο οποίος θέλει να προχωρήσει με αυτό, σίγουρα θα το ερευνήσεις. Αλλά θα πρέπει να βάλει στη ζυγαριά και την ανάγκη του για προμήθειες φυσικού αερίου.